سعید و نازنین ::
چهارشنبه 85/7/19 ساعت 8:4 عصر
آخرین حرف بین ما سکوت بود
پایان برای این قصه زود بود
در چنین لحظه تلخی
سلام در موعد خداحافظی دروغ بود
+++
گل امیدم چه زود پرپر شد
کولی صدساله دوباره دربدر شد
برای ماندن در کنار تو
تلاش ما چه زود بی ثمر شد
+++
در چنین روزهای بی پایان
با چنین سر بی سامان
روزگار میبرد مرا اما
چه تلخ است نگاه چشمی خون چکان
+++
دوستان یک یک می آیند به پیش
دل ما را میبرند با خود بیش از پیش
چون که این دلاوران رفتند
من مانده ام با روحی آزرده تر از پیش
+++
نوشته های دیگران()