اینم آخریشه و با اجازه همگی یه مدتی نیستم . برم و برگردم تا بعد با هم صحبت کنیم خدا رو چه دیدی شاطد اصلا دیگه ننوشتم .

خدا بزرگه ، خدا خوبه ، خدا مهربونه اما بخشنده نیست . خدا به انسانها کلی نعمتهای ریز و درشت داد این قبول اما بهترین نعمت رو برای خودش نگه داشت .

تنهایی .

انسانها در هر جایی و هر لحظه ای حتی اگه با بلندترین دیوار تنهایی خودشون رو از بقیه جدا کنند تنها نیستند . میدونین چرا ؟ چون خدایی هست که هیچوقت انسانها رو تنها نمیذاره اما اون خدا خودش همیشه تنهاست . ببینین تنهایی چه نعمت بزرگ و عجیبیه که خدا اون رو به هیچ کس نداده و برای خودش نگه داشته و ما تا آخر عمر باید بگیم :

قل هو الله احد

برای همین انسانها هیچوقت نمیتونن مفهوم واقعی تنهایی رو درک کنن و همیشه از درک این معنی عاجزند . بشریت وقتی از درک یک مفهوم مطلق عاجز میمونه دو راهکار رو در پیش میگیره : یا دیوانه وار بهش جذب میشه یا کینه توزتنه از اون دوری می کنه . و خوب میبینید که انسانها هم در برخورد با تنهایی همین دو راه رو در پیش گرفتن . اما باید بدونن که تنهایی واقعی یکی از بهترین و زیباترین نعمات الهی است که تازه اون رو بطور کامل در اختیار بشر نگذاشته و ما فقط تا حدی میتونیم تنهایی رو درک کنیم تا جاییکه هر انچه غیر خداست رو از خودمون دور کنیم .

نوشته های دیگران()