مرا در تنش غسل تعمید داد

به من اسم شب ، اسم خورشید داد

برای تمام نفسهای من شعر گفت

مرا از ته خاک بیدار کرد

مرا شست و شو داد ، آغاز کرد

مرا خط به خط خواند ، تکرار کرد

شکار همه لحظه ها را به من یاد داد

برای من از شاخه برگی جدا کرد و گفت :

-         جنگل شو شاعر !

من از ارتفاع تر کاغذ و جوهر و عشق جاری شدم

شبی کفشم از گنگ ، تر شد

به من یاد داد ارتفاع تر گنگ را در ته خواب گنگ سفر گم کنم

به من گفت : گم باش و پیدا کن که از سایه آفتابی تری

من و سایه را دوخت بر لاله

با لاله های گلایه

من و سایه را برد تا پشت رمز و کنایه

من و سایه را برد تا آفتابی ترین من

مرا در تمام نفسهای خود شیر داد

مرا در تنش غسل تعمید داد

به من اسم شب ، اسم خورشید داد

نوشته های دیگران()